|
SZTUKA I DOKUMENTACJA - ART&DOCUMENTATION - general information about the content / materials in process
Zaproszenie do nadsyłania artykułów / Call for articles
Sztuka i Dokumentacja / Art and Documentation
- TERMINY nadsyłania propozycji do SiD #18 - 1 kwietnia; # 19 - 1 wrzePnia 2018.
DEADLINE for submission - issue SiD #18 - 1st April; # 19 - 1st September 2018.
SiD 18
Sekcja tematyczna / section: OSIEKI 1963-1981,
red. / edit. Anna Maria Leśniewska.
Kolekcja osiecka powstawała podczas Międzynarodowych Spotkań Artystów, Naukowców i Teoretyków Sztuki w Osiekach, odbywających się w latach 1963-1981, które na trwale wpisały się w dzieje polskiej neoawangardy, w znaczący sposób wpływając na praktykę artystyczną oraz towarzyszącą jej refleksję teoretyczną lat 60. i 70. XX wieku. Zarówno plenery jak i kolekcja zaistniały dzięki inicjatywie artysty i animatora życia artystycznego Mariana Bogusza (1920-1980), który w porozumieniu z Jerzym Fedorowiczem (ur. 1928), artystą związanym z Koszalinem, opracowali wstępne założenia programowe plenerów osieckich. Wszechstronna działalność Bogusza zostanie zaprezentowana na wystawie monograficznej w Zachęcie - Narodowej Galerii Sztuki (6 listopada 2017 - 4 lutego 2018). Jego umiejętność zjednywania różnych środowisk twórczych zaowocowała cyklem spotkań i przedsięwzięć sytuowanych poza wielkomiejskimi centrami, w ramach których artyści prezentowali nowe spojrzenie na formę i funkcję sztuki.
Proces budowania kolekcji osieckiej został przerwany wprowadzeniem stanu wojennego. W swym ostatecznym kształcie kolekcja, na którą składają się zarówno dzieła sztuki, w tym filmy, jak i dokumentacja multimedialna rejestrująca przebieg spotkań, jest jednym z najciekawszych zbiorów o ogromnym potencjale badawczym. Istniejące już opracowania, przybliżające dorobek spotkań w Osiekach i Łazach, zarysowują wiele wątków, które w pełni zasługują na przypomnienie i rozwinięcie. Mamy nadzieję, że konferencja stanie się okazją nie tylko do współczesnych reinterpretacji osieckich spotkań, ale i do pogłębionej refleksji nad podobnymi inicjatywami lat 60. i 70. XX wieku, które podejmowano w Europie Środkowo-Wschodniej.
SiD # 18 - Sekcja tematyczna / section:
Scroll for text in English
Nurt dokumentalny w polskiej sztuce współczesnej
Sztuka dokumentalna wykorzystuje fakty, elementy historii, autentyczne zdarzenia, by poprzez ich pryzmat wyraźniej ukazać problemy współczesne, opisać rzeczywistość społeczno-polityczno-kulturową, zarejestrować teraźniejszość. Nastawiona jest na projektowanie nowego świata, na zmianę społeczną, na rozwój społeczeństwa obywatelskiego. Ma budzić świadomość i mobilizować do analizy istniejącego status quo - jako sztuka zaangażowana i angażująca nie poprzestaje na interpretowaniu rzeczywistości. Artyści pragną -w porozumieniu z widzami- zwrócić uwagę na zjawiska marginalizowane bądź niedostrzegane w publicznym dyskursie elit symbolicznych.
Sztuka dokumentacyjna bierze udział w debacie publicznej, burzy stereotypy, jest transgresją, obszarem wolności, sprzeciwem i kontestacją, barometrem społecznych nastrojów. Rozwija idee demokratyczne i pluralistyczne, przygląda się "oczywistym oczywistościom" z podejrzliwością, zmierza do dekonstrukcji, rekonfiguracji wybranych elementów kultury. Przedmiotem jej namysłu jest m.in. homologia między polem artystycznym i polem władzy (P. Bourdieu) czy jak pisał J. Rancire "estetyka jako polityka" .
Teza jaką stawiamy dotyczy obserwowanej od lat siły z jaką szeroko pojmowana dokumentacja (faktualność, biografizm, autobiografizm, autoanaliza, historyzm, doświadczanie, wywiad, archiwum, rejestracja i wiele innych) oddziałuje na sztukę współczesną w jej różnych obszarach. Ten swoisty zwrot non fiction widać wyraźnie w teatrze (np. verbatim, teatr dokumentalny), w kinie (np. nastawienie na autentyzm, realizm, biografizm), w literaturze (np. silna pozycja reportażu), w sztukach performatywnych, wizualnych w tym w sztuce kobiet czy feministycznej (czerpanie z doświadczeń życiowych). Interesują nas rozważania na temat tego, jak trend (sztuki) lub pewna strategia (twórcy) uobecnia się w poszczególnych dziedzinach sztuki współczesnej i konkretnych dziełach; jakie dążenia artystyczne i kulturowe towarzyszą temu zjawisku. Łukasz Guzek w tekście Funkcja dokumentacji w sztuce współczesnej ("Sztuka i dokumentacja" nr 3, jesień 2010) podaje przykłady kategorii związanych z analizą konkretnych realizacji artystycznych (m.in konceptualizm, kontekstualizm, intermedialność, historia jako narracja, doświadczenie indywidualne, aktualizacja przeszłości itd.), które mogą być inspiracją dla Autorów tekstów.
Czekamy na artykuły pisane z perspektywy różnych dziedzin naukowych. Zapraszamy do współpracy osoby, które chciałyby przeanalizować problem dokumentacyjnego nurtu współczesnej sztuki lub prześledzić korespondencję sztuki i rzeczywistości społecznej w perspektywie wybranego problemu społecznego. Spróbujemy odpowiedzieć na pytania:
1. Jakie inspiracje teoretyczne i kategorie pojęciowe wiążą się z omawianym nurtem?
2. Jakie strategie artystyczne, formalne rozwiązania stosują twórcy w swoich pracach z nurtu dokumentalnego?
3. Jakie tematy i problemy społeczne najczęściej poddawane są refleksji w ramach sztuki dokumentalnej (związaną z dokumentacją i dokumentowaniem) a jakie są tabuizowane; komu twórcy oddają "głos"?
4. Jakie dokumenty społeczno-politycznej rzeczywistości są wykorzystywane przez twórców związanych z dokumentacją i dokumentowaniem?
5. Do jakich ideologii, mitów, wyobrażeń i prawd odwołują się twórcy w utworach tzw. nurtu dokumentalnego? Jakie stawiają sobie cele?
6. Jaki jest rezonans dzieł sztuki dokumentalnej wśród profesjonalnych krytyków i potocznych odbiorców?
Lista pytań jest otwarta. Interesują nas analizy naukowe i eseistyczne konkretnych praktycznych realizacji/dzieł czy tematów dzieł/sztuki (z dziedziny teatru, filmu, sztuk wizualnych, literatury, piosenki i innych pól artystycznych), jak też teksty podejmujące ogólną problematykę dotyczącą możliwości tworzenia sztuki na bazie dokumentacji.
Documentary trend in Polish contemporary art
Documentary art exploits facts, elements of history, authentic events, to show the contemporary problems more clearly, describe the socio-political and cultural reality and register the present. It is focused on designing a new world, on social change and on the development of civil society. It is to raise awareness and mobilize to analyze the existing status quo - as engaged and engaging art, it does not confine to interpreting reality. Artists - in agreement with viewers of art- pay attention to phenomena that are marginalized or overlooked in the public discourse of symbolic elites.
The documentary art takes part in the public debate and it destroys stereotypes; it is a transgression, an area of freedom, opposition and contestation, a barometer of social moods. It develops democratic and pluralistic ideas, examines things perfectly obvious with suspicion, aims at deconstruction and reconfiguration of selected elements of culture. The subject of its interest is, among others, homology between the artistic field and the field of power (P. Bourdieu) or, as J. Rancire puts it, "aesthetics as a form of politics".
The thesis proposed by the authors concerns the fact that the broadly defined documentation (factualism, biographism, autobiographism, self-analysis, historism, experience, interview, archive, registration and many others) has been affecting contemporary art in its various forms deeply for years. This non-fiction turn is clearly visible in theater (eg verbatim, documentary theater), in cinema (eg trend towards authenticity, realism, biography), in literature (eg strong position of reportage) and in performative and visual arts, including women's or feminist art (drawing from life experiences). We are interested in reflections on how the trend (art) or strategy (artists) is present in specific fields of contemporary art and specific works and what artistic and cultural aspirations accompany this phenomenon. Łukasz Guzek in the text "The function of documentation in contemporary art" ("Art and documentation" No. 3, autumn 2010) provides examples of categories related to the analysis of specific artistic realizations (including conceptualism, contextualism, intermedia, history as a narrative, individual experience, update of the past, etc..), which can be an inspiration for the authors of texts.
We are waiting for articles written from the perspective of various scientific fields. We invite people who would like to analyze the problem of the documentary trend of contemporary art or to examine the interaction between art and social reality in the perspective of a chosen social problem.
We shall try to answer the following questions:
1. What theoretical inspirations and conceptual categories are associated with the trend discussed?
2. What artistic strategies and formal solutions are used by artists in their works from the documentary trend?
3. What topics and social problems are most often reflected in the documentary art (related to documentation and reporting) and which ones are tabooized; to whom do the artists "give the floor"?
4. What documents of socio-political reality are used by artists connected with documentation and reporting?
5. What ideologies, myths, ideas and truths the creators refer to in the works of the so-called documentary trend? What are their goals?
6. What is the resonance of works of documentary art among professional critics and average viewers of art?
The list of questions is open. We are interested in scientific and essay analyses of practical realizations / works or themes of works / art (in the fields of theater, film, visual arts, literature, song and other art fields), as well as texts addressing the general problems of creating art based on documentation.
SiD 19 - Revolution Now! Tradycja awangardy i perspektywy nowoczesności / Trsditions of the Avant-Garde and Contemporary Perspectives, red. / edit. Katarzyna Lewandowska, Artur Kamczycki, Magda Maciudzińska-Kamczycka.
Stulecie Rewolucji Październikowej w Rosji to idealny czas na dokonanie nowej analizy nie tylko wydarzeń październikowych i ich konsekwencji społeczno-polityczno-historycznych w Europie i na świecie, ale przede wszystkim, jest to czas na podjęcie refleksji nad współczesną kulturą i sztuką, widzianą właśnie przez pryzmat tej Rewolucji. To nasze wyjątkowe usytuowanie w czasie nie może być przeoczone i właśnie teraz należy zadać sobie kluczowe w tym względzie pytania:
Czy możliwe jest jakieś nowe teoretyczne i dyskursywne ujęcie dawnej tradycji awangardy i wystosowanie nowych wobec niej sformułowań, założeń, kryteriów, lub tez. Czy można przyjąć, przeformułować lub odrzucić przekonanie o niezaprzeczalnym wpływie Rewolucji na kształt i rozwój współczesnej kultury, w tym sztuki, filmu, architektury, mediów, itd. - jako wykładni i narzędzi nowego życia, nowej, ciągle aktualizującej się rzeczywistości? Albo też zapytać: Na ile aktualny jest postulat "śmierci sztuki" ogłoszony przez Pierwszą Robotniczą Grupę Konstruktywistów w 1920 roku? dalej, czy Rewolucja (już dziś) może być zmitologizowana, lub też odwrotnie, czy ciągle jest nostalgiczną i utopijną wiarą w siły sprawcze sztuki naprawiającej i budującej świat? Czy można dziś wykreślić jakąś nową sumaryczną matrycę post-rewolucyjnej rzeczywistości lub czy możemy wobec niej odważyć się na sformułowanie jakichś nowych definicji - albo odwrotnie - zadać pytane: czy jakiekolwiek próby definicji post-rewolucji są jeszcze w ogóle aktualne?
Andrzej Turowski - największy autorytet w obszarze podjętej tu materii - w swojej książce "W kręgu konstruktywizmu" pisze, iż "Istota awangardy XX wieku to dzieje ustawicznych przewartościowań odziedziczonych i tworzonych norm artystycznych. Każdy bunt, przez odmienne usytuowanie w czasie i przestrzeni historycznej, powoływał do życia własną retorykę i obrazowanie, dynamizując zaś obszar swych działań nasycał pole kultury nowymi znaczeniami (...) Każda awangarda artystyczna postulująca radykalne zmiany w obszarze sztuki, zaprzeczająca ustalonym konwencjom i poszukująca nowego języka, nowych sposobów wypowiedzi - siłą rzeczy czuje się związana z rewolucyjnymi przeobrażeniami społecznymi (...)". Cytat ten stymuluje nas do nowej weryfikacji nowoczesności (postrzeganej tu jako szeroki obszar zagadnień współczesnej myśli humanistycznej) i wzywa do namysłu nad nowymi perspektywami współczesnej kultury i sztuki jako rewolucyjnej siły sprawczej aktywizującej rzeczywistość.
Celem jest więc próba wyłowienia i nakreślenia obrazu współczesnej kultury w obszarze - odziedziczonego po Rewolucji - postulatu aktywizmu społecznego i tradycji kontestacji. Nasze usytuowanie po stu latach, niczym w "nowym punkcie 0", daje nam możliwość nie tylko spojrzenia wstecz (oceniając całą dotychczasowej tradycję artystyczną), ale także nakazuje dokonać krytycznego oszacowania - przez jej pryzmat - nowoczesności.
Awangarda dziś - można powiedzieć - jawi się jako pewien permanentnie aktywny stan umysłu, a spuścizna rewolucyjna to nieustanne pobudzanie i kształtowanie świadomości poprzez twórczą aktywność.
Złożony kontekst i spektrum problemowo-tematyczne, które pragniemy zaproponować obejmują zarówno bazę teoretyczną idei rewolucji i kultury rewolucyjnej, jak i szeroki kontekst badań nad sztuką (zwłaszcza sztuki krytycznej i zaangażowanej), historii sztuki, krytyki artystycznej itp. Płaszczyzny badawcze proponowanego tematu obejmują interdyscyplinarny zakres nauk historycznych, literaturoznawczych, filozoficznych, teorii sztuki i architektury, muzyki, filmu i teatru, studiów feministycznych i genderowych, psychologię, nauki społeczne i inne. (tekst Artur Kamczycki)
Sekcje / Section:
VARIA, BOOKS
Propozycje należy nadsyłać na adres:
submit your proposal to:
email: journal@doc.art.pl
|
Zaproszenie do nadsyłania prac - Call for Submission
Tekst wizualny
W historii sztuki współczesnej było/jest wiele form sztuki opartych na tekście. Począwszy od obrazów kubistycznych, w których pojawiały się litery, cyfry, słowa, fragmenty zdań, kolaże tekstów, poprzez dadaistyczną poezję abstrakcyjną i recytacje równoległe, gry językowe Marcela Duchampa, poezję wizualną i poesia visiva, wagę i znaczenie słowa dla Fluxusu
aż do pop artu z jednej, a konceptualizmu z drugiej strony.
Ale oprócz doświadczenia sztuki, każdy z nas przecież dysponuje własnym doświadczeniem codzienności. Chodząc po ulicach nieustannie czytamy, nieustannie tworzymy kolaże z fragmentów słów, zdań, znaków i symboli. Również nasza refleksja ma charakter tekstowy.
Z dyskursu sztuki i z codzienności, możemy czerpać materiał dla nowych działań artystycznych, opartych na tekście. Mogą to być: prace wizualne, poetyckie,
akcje, formy sztuki mediów, fotografie oraz teksty naukowe.
W Sztuce i Dokumentacji w 2012 roku została otwarta Galeria im. Andrzeja Pierzgalskiego, legendarnego twórcy Galerii A4, w Łodzi lat 70.
Ma ona formę prezentacji prac w formacie A4, dołączanych do pisma Sztuka i Dokumentacja. Może ona składać się z prac, tekstów autorskich, cytatów, artists'statements. Ich forma wizualna może być różna, np. kompozycji typograficznych, form graficznych, odręcznych notatek, cytatów, mini esejów, rejestracji rozmów, etc.
Prosimy o nadsyłanie gotowych prac tekstowych - graficznych w formacie A4 lub w formie plików elektronicznych. Wszystkie nadesłane prace powinny być czarno-białe. Dopuszczalne jest użycie koloru, jeśli ma on ścisły związek z tekstem.
Prace do prezentacji kwalifikuje redakcja.
Propozycje należy nadsyłać na adres: journal@doc.art.pl
Call for Submission
Visual Text
Throughout the history of modern art, there have been many art forms featuring text. Beginning from cubist paintings, in which there were letters, numbers, words, fragments of sentences and collages of texts, through abstract poetry, simultaneous recitation in Dada, Marcel Duchamp's language games, visual poetry and poesia visiva, the importance and the meaning of a word in Fluxus, from Pop Art of one side, to conceptualism on the other.
However, apart from our experiences of text in art, each of us also has our own experience of text in everyday life. When we walk down the street, we read all the time, constantly creating collages made by fragments of words and sentences, signs and symbols. Furthermore, the nature of our thoughts is textual.
Inspired by these two sources - the discourse of art and everyday life - we can find material for new artistic activities based on text containing many forms: visual works, poetry, action, media works, photography, and also scholarly texts.
In the Art & Documentation journal, we opened the Andrzej Pierzgalski Gallery, named after a legendary creator of the A4 Gallery, in Lodz of the 70s.
This will be organised in the form of a presentation of works in a A4 format, attached to the Art and Documentation journal. It may consist of artworks, artists' texts, quotations and artists' statements. These may take different visual forms, such as typographic compositions, graphic forms, handwritten notes, quotations, mini-essays, registrations of conversations, etc.
Please send your proposal as an already prepared textual or graphic work in A4 format or in the form of an electronic file. All submitted work should be black and white. Colour can be used if it is in a close relationship with the text.
Works will be evaluated by the Board of Editors.
submit your proposal to: journal@doc.art.pl
|
|